አሁን የሕይወት ፍጥነት እየተፋጠነ ስለሆነ አሠሪው ብዙውን ጊዜ ሠራተኞችን ከሥራ ሰዓት ውጭ እንዲሠሩ ይጠይቃል ፡፡ በዚህ ምክንያት የአሠራር ሁኔታ ይጠፋል ፡፡ በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ ተለዋዋጭ ሰዓቶች ወደ ማዳን ይመጣሉ ፡፡
“ተለዋዋጭ የሥራ ሰዓቶች” የሚለው ቃል ይዘት በሩሲያ የሠራተኛ ሕግ አንቀጽ 102 ውስጥ ይገኛል ፡፡ የሥራ ቀን ርዝመት ፣ የሚጀመርበት እና የሚጨርስበት ጊዜ በሁለቱም ወገኖች ተደራድረዋል ይላል ፡፡ አሠሪ እና ሠራተኛ. እንደ ደንቡ ሠራተኛው በሕጉ (በሳምንት 40) የሚወሰደውን የሰዓት ብዛት ይሠራል ፣ ግን በተለመደው ሁኔታ አይደለም (ማለትም ከ 8 እስከ 17 ባለው የስራ ቀናት) እንደ ደንቡ ፣ በተለዋጭ የጊዜ ሰሌዳ ፣ የሥራ “ደንብ” እና አንድ ሰው ማጠናቀቅ ያለበት ጊዜ ተመስርቷል። እነዚህ ውሎችም ሰራተኛው በራሱ ፈቃድ ለማሰራጨት ነፃ የሆነውን የእረፍት ሰዓቶችን ያጠቃልላል (በስምምነቱ ካልተስማማ በስተቀር) ፡፡
ይህ ሁሉ አሰራር በቅጥር ውል ውስጥ መስተካከል አለበት ፡፡ ያለበለዚያ ሁለቱም ወገኖች መብታቸውን ለማስከበር ከባድ ይሆንባቸዋል ፡፡ እስቲ ኩባንያው መደበኛ የጊዜ ሰሌዳ አለው እንበል - ከ 8 እስከ 17 ፣ ግን በእውነቱ ሠራተኞች ወደ ሥራ መጥተው በሌላ ጊዜ ይተዉታል ፡፡ አንድ ሰራተኛ ከሌሊቱ 7 ሰዓት በስራ ቦታ ላይ ጉዳት ከደረሰ የአሰሪውን ጥፋተኛነት ማረጋገጥ ለእሱ ቀላል አይሆንም ፡፡ ወይም ወደ ሥራ ከመምጣቱ በፊት ጉዳት ከደረሰበት ፣ ከጠዋቱ 9 ሰዓት ላይ ከሆነ ያኔ የኩባንያው ማኔጅመንት ኃላፊነቱን መውሰድ ይኖርበታል ፡፡ ስለዚህ የሠራተኛ አገዛዝ ሁሉም ገጽታዎች በሚቀጥሩበት ጊዜ በኮንትራቶች ውስጥ መገለጽ አለባቸው ፡፡ የጊዜ ሰሌዳውን በአንድ ወገን መለወጥ ሕገወጥ ነው። ሁለቱም ወገኖች (ሠራተኛ እና አሠሪ) መስማማት አለባቸው ፣ ይህም በሚመለከታቸው ሰነዶች ውስጥ መታየት አለበት ፡፡
አሠሪው ሰዓቱ እንዴት እንደሠራ እና የተከናወነው የሥራ መጠን እንደሚመዘገብ ማጤን አለበት ፡፡ ዕለታዊ እና / ወይም ሳምንታዊ መጠን መወሰን የማይቻል ከሆነ ለእያንዳንዱ የሥራ ቀን ፣ እንዲሁም ለሳምንቱ እና / ወይም ለወሩ የጊዜ ገደቡ ሊሰጥ ይችላል ፡፡ ይህ ሁሉ በሁለቱም ወገኖች ስምምነት መመዝገብ አለበት ፡፡ ከመጠን በላይ ለተሠሩ ሰዓቶች ለመክፈል እንዲቻል ይህ እንዲሁ አስፈላጊ ነው ፡፡
