የቅጂ መብት በቅጂ መብት ወይም በተዛማጅ መብቶች የተጠበቁ ነገሮችን የመጠቀም ብቸኛ መብት ነው ፡፡ የቅጂ መብቱ በጊዜ ውስን ነው-በሕጉ ከተደነገገው ጊዜ በኋላ የቅጂ መብት ነገር ወደ ህዝብ ጎራ ያልፋል ፡፡
መመሪያዎች
ደረጃ 1
ሥራን የሚጠቀሙባቸው ዋና መንገዶች ከመጀመሪያው የቅጂ መብት ሕግ (1709) ጀምሮ ይታወቃሉ-ቅጅ (መባዛት) ፣ የሥራው ቅጅዎች ስርጭት (ጽሑፍ) ፣ የሕዝብ ማሳያ ፣ የሥራው የሕዝብ አፈፃፀም ፡፡ በኋላ ላይ የሕንፃ ወይም የንድፍ ፕሮጀክት ተግባራዊ አፈፃፀም ፣ ማስመጣት ፣ የሥራ ኪራይ እንዲሁም ለአጠቃላይ መረጃ መልእክት (በሬዲዮ ፣ በቴሌቪዥን ፣ በኬብል ወይም በኢንተርኔት) ታክለዋል ፡፡
ደረጃ 2
የቅጂ መብት በመጀመሪያ የተቋቋመው በሥራው ደራሲ (ወይም አብሮ ደራሲያን) ነው - በተፈጠረው እውነታ ላይ ፡፡ ደራሲው እና ደራሲው ብቻ ናቸው ስራውን በማንኛውም መንገድ የመጠቀም ወይም እነዚህን መብቶች በራሳቸው ፍላጎት የማስተላለፍ መብቶች ያሏቸው ስለሆነም እነዚህ መብቶች ብቸኛ ተብለው ይጠራሉ ደራሲው ስራውን የመጠቀም ብቸኛ መብቶችን ማስተላለፍ ይችላል - ሙሉ በሙሉ ወይም በከፊል - ለማንኛውም ግለሰብ ወይም ህጋዊ አካል ፡፡ ለተላለፉት መብቶች አዲሱ የቅጂ መብት ባለቤት ለደራሲው ክፍያ ይከፍላል ፡፡ ከዚያ በኋላ ሥራውን በማንኛውም መንገድ የመጠቀም መብት ወደ አዲሱ የቅጂ መብት ባለቤት ይተላለፋል።
ደረጃ 3
የቅጂ መብቱ በጊዜ ውስን ነው ፡፡ ደራሲው ከሞተ በኋላ ብቸኛ መብቶች ወደ ወራሾቹ ይተላለፋሉ ፡፡ ደራሲው ከሞተ ከ 75 ዓመታት በኋላ ሥራው ወደ ሕዝባዊ ጎራ ይገባል ፡፡
ደረጃ 4
በአንዳንድ ሁኔታዎች ሕጉ የቅጂ መብት ባለቤቱን ደመወዝ ሳይከፍል ሥራን በነፃ እንዲባዙ ይፈቅድለታል ፡፡ በተለይም ከሽያጩ በኋላ በሕጋዊነት ወደ ሥራው የተላለፈው ሥራ ዋና ወይም ቅጅዎች የሚከፋፈሉት በዚህ መንገድ ነው (ይህ ለስዕል ፣ ለቅርፃቅርፅ ፣ ለሥነ-ሕንጻ ሥራዎች አይሠራም) ፡፡
